محترمه صالحه یوسفی در سال ۱۳۱۲ در باغبان کوچه کابل تولد و در ۱۳۱۹ شامل مکتب ابتدائی مقیم اندرابی و بعد مکتب متوسطه و ثانوی را در لیسه ملالی ختم نمودند و به اخذ شهادت نامه بکلوریا نایل گردیدند و متعاقب ان شامل فاکولته سیانس مدت 4 سال نزد اشخاص سیانتفیک وعلمای افغانستان دروس سیانس را خوانده و شهادت نامه لیسانس را بدست اوردند. بعد از فراغت فاکولته به امور مقدس معلمی شروع نمودند که مدت ۳ سال در لیسه زرغونه و مدت 25 سال در لیسه عالی رابعه بلخی مضامین سیانس را تدریس نمودند. همچنان مدت دو سال در موسسه نسوان به حیث مدیره نمایشات عرفانی ایفای وظیفه کردند. موصوفه در مدت کار های خود چندین هزار شاگرد به جامعه افغانستان تقدیم نمودند. خانم یوسفی در سال ۱۹۶۸ توسط یک بورس تحصیلی جهت فرا گرفتن تطبیقات مضمون بیولوجی عازم فرانسه و در سال ۱۹۶۷ با همرای یک گروپ معلمین جهت دیدن مکاتب مدت دو ماه رهسپار مملکت فلیپین شدند. ایشان در مدت ۳۰ سال خدمات صادقانه به وطن به اخذ مدال پوهنه و مدال رشتین همچنان دو ماه معاش به طور بخشش نایل شدند. خانم یوسفی به لسان های المانی و فرانسوی نوشته وتکلم کرده میتواند بعد در اثر مشکلات داخلی مانند اکثر مردم مهاجرت در پاریس نموده و فعلا در شهر استراسبورگ همرای فامیل خور به سر میبرند.
انتی بیوتیک
قبل از از پاستور مردم را عقیده بر این بود که یک جسم زنده از غیر زنده به وجود میاید واکثریت مردم خرافات پسند بودند. هر عالم و دانشمند که یک نظریه را اراهه میکرد کشته میشد و انها میگفتند که این ها جادوگر اند.
