پياز

نيرو دهنده پيران، و ممد نموی اطفال، ضد برانشيت، ضد مكروب، زياد كننده اشتها، خواب آور، ضد خستگيها و ناراحتی ها، ضد بيماری قند، نيرو دهنده متفكرين و نويسندگان است و سرشار از ويتامينهای (A. B. C) ميباشد.

پياز بنابر علت دارا بودن مواد گلوكاگونی دارای اثر كم كننده قند ميباشد از اين رو مصرف آن برای مبتلايان مرض قند مفيد ثابت گرديده است.

پياز نيم پخته برای تسكين سوختگيها و بواسير كه در محل عارضه بگذارند مفيد است.Oignon پیاز ضد بيماری قند بوده و از نظر ادرار آورنده بودن مصرف آن مخصوصاً در موارد آب آوردن شكم توصيه گرديده است بر علاوه عقيده دارند كه در ورم پرده بيرونی دل و ذاب الجنب نيز مفيد است.

پياز دارای آهن، آهك، فاسفور، پوتاسيم، سوديم، گوگرد، ایُد، سليس و قند است كه مستقيماً در بدن جذب ميشود.

پياز بواسطه فوسفوريكه دارد انجام كار فكری را آسان ميسازد ازين رو مصرف آن برای متفكرين بيشتر توصيه شده است.در مورد ضعف و فرسودگی جسمی و عصبی دارای عمل نيرو بخش فوری و آنی است.

ضد عفونی و ضد مكروب بوده به همين علت در هسپانيه و ايتاليا آنرا چون گردن بند توسط نخ در گردن می آويختند تا بدينصورت از سرايت مكروب جلوگيری كرده باشند.

مردم ما نيز ازين رمز بيخبر نبوده بوقت مرض جگر و زردی يك عدد پياز سفيد را در گردن خود مياويزند. عادت ديرينه مردمان ماست كه چون زن ولادت نمود پيازی را بر نوك كاردی زده بالای سرش ميگذارند، دامن اين رسم گر چه از شهرها چيده شده ولی در اكثر نقاط كشور رواج دارد.

اين كار شگون نيست روی منطق استوار است كه اساس اينكار به هدايت طبيب فهميده ای گذاشته شده چه پياز تمام مكروب های اطاق را بخود جذب ميكند و خصوصاً طفل نوزاد كه بيشتر مورد حمله مكروب است از شر آن نجات میآبد.

از قديم رواج است كه پياز خام را زير خاكستر نموده نيم پخته طور ضماد در محل آپسی انگشت ميگذارند.Oignon

پیاز خوردن چند توته پياز قبل از صرف غذا اشتهای شما را بيشتر ميسازد و هم انداختن پياز در سلاد كار خوبيست. مگر پيازی كه قبلاً پوست شده خوردنش خوب نيست چه پياز از اينكه خاصيت جذب مكروب را دارد، بهتر است بعد از پوست كردن صرف شود.در قديم زمانيكه مرض وبا در بعضی نقاط كشور شيوع مينمود برای جلوگيری از مرض مردم ما پياز و سركه ميخوردند.

تركيبات كيمياوی پياز:

در پياز تركيبات گوگردی، ويتامين های مختلف، يك انسولين، قند غير قابل تبلور، مالتوز (Maltose)، سیترات (Citrate) ، فوسفات (Phosphate)، صمخ، املاع سوديم و غيره موجود ميباشد.پياز خام نسبت به پخته آن مفيدتر است علاوه بر اينكه ضد برانشيت می باشد تقويه كننده قوه جنسی نيز است.

پياز بريان عوض مفاد ضرر دارد از خوردن آن خود داری كنيد.

معالجه آواز گوش با پياز:

يكعدد پياز را توسط ملی تراش و يا هر چه خواسته باشيد فشار دهيد تا آب آن بدست آيد.

آب حاصله را ذريعه پنبه در گوش بگذاريد آواز های گوش را تخفيف ميدهد.

اگر از همين آب بالای كرم خورده دندان بگذاريد مؤثر واقع ميشود.پياز عفونت های مجاری تنفس را از بين ميبرد و هم برضد بيخوابی و رشد اطفال و نيروی از دست رفته پيران كمك ميكند.

پياز به نسبت داشتن ید برضد آبسه های شديد، جوشهای زير پوست ورم غده ها، و با داشتن فاسفور سهولت در انجام كارهای فكری و به علت داشتن سليس و كلسيوم برای نگهداری استخوانها و تصلب شرائین بكار ميرود.

همچنين برای رفع حبس البول، سنگ گرده، ورم ساق پای، ورم مثانه، تشمع كبدی، روماتيزم مفصلی، ضد كسالت مفيد است.ضماد پياز برای رساندن آبسی، دمل، زخمها، سوختگی ورم انگشتان مؤثر ميباشد.

رنگ سامان مسی، و اشيای نكلی، قاشق، پنجه، كارد و سامان آشپز خانه به ماليدن پياز برطرف كرده ميتوانيد و همچنين ماليدن آن بروی شيشه چراغ و ديگر سامان شيشه را شفاف ميسازد.

معالجه تركش دست و پا:

هرگاه چند روز دست و پا صبح و شام با آب پياز مالش داده شود نتيجه خوبی ميدهد.

درمان درد گوش:

يك عدد پياز كوچك را در داش يا زير خاكستر پخته با مسكه مخلوط كنيد و گرماگرم قسم پتی بالای گوش بگذاريد تا اندازه درد آن را تسكين ميدهد.

معالجه درد ناخن:

يك عدد پياز را پخته دو نصف نمائید و در حاليكه پياز گرم باشد، ناخن خود را در آن گذاشته بسته كنيد.