سـير

سـير را به لاتین Allium Sativum  به انگیسی Garlic و به فرانسوی  Ail میگویند.سير را هر كس ميشناسد و ميخورند، ولی اگر از مفاد سير مطلع شويد ممكن غير از سير ديگر غذا نخواهيد خورد. سير بر علاوه آنكه غذا را لذيز ميسازد، طب به آن اهميت زيادی را قايل است.

سير كشنده مكروب، ضد عفونی، كم كننده اخلاط سينه، ضد برانشيت، سياه سرفه، سل ريوی، كم كننده فشار خون، ضد روماتيزم، التهاب مفصل، سياتيك، تقويه كننده قوهء با، ضد بواسير، مانع پيری قبل از وقت، نگهدار زيبائی رنگ و رخسار جوانان الی زمان پيری و معالج ده ها امراض ديگر است.زمانيكه سير را ميجويد متيقن باشيد كه دهن شما عاری از مكروب است اگر يكدانه سير را قبل از غذا بخوريد خواهيد ديد كه اشتهای شما تحريك شده است.

سير دارای ایود، اسانس گوگردی، سليس بوده دستگاه بدن را از بيماری حفظ ميكند عمل هضم را آسان ميسازد، تندرستی را حفظ مينمايد.

سير يكی از دواهای درجه اول ضد عفونی است كه انسان را به مقابل امراض ساری خصوصاً گريپ محفوظ ميدارد. خوردن آن به سرعت خلط سينه را كم ميكند و مصرف آنرا در موارد آسم، برونشيت، سياه سرفه، سل ريوی تجويز كرده اند.

سير ذراتی را كه در شرائین جمع و سبب تصلب آن ميشود حل ميكند، جريان خون را به علت اثر تقويه كننده كه برای عضلات قلب و پائین آوردن فشار خون دارد بكار انداخته منظم ميسازد و از طراف ديگر خون را تصفيه و پاك ميكند.

سير معالج تمام بيماريهای است كه از اثر خرابی جريان خون و يا فشار خون پيدا ميشود مانند تصلب شرائین، زيادی فشار خون، روماتيزم، التهاب مفصل، سياتيك، پيری قبل از وقت، انواع ورم ساق پای، بواسير و غيره . مبتلايان امراض فوق سير را قبل از ناشتا بخورند.

بين سال های (1940- 1950) در شفاخانه علی آباد تنتور، محلولات روغنی و پوماد سير را برای مريضان می ساختم.

دافع بوی سير از دهن:

بعضاً از بوی سير بد ميبرند ميتواند بعد از خوردن سير توسط، جويدن قهوه يا باديان، برگ جعفری، باقلای خام، لبلبوی پخته و يا يك پارچه سيب بوی دهن را دفع كنيد.

مرهم سير:

چند دانه سير را پوست و به تناسب آن واسلين بگيريد هر دو را در ظرف شيشه ای حرارت دهيد تا واسلين آب شود بعد هر دو را از بوتل كشيده يكجا حل و خميره سازيد و در مرتبان شيشه یی نگهداريد مرهم مذكور بيماری سينه و بغل كه از اثر برانشيت سياه سرفه عارض ميشود خيلی نافع است كه طور مالش بكار برده ميشود. برای اطفال و مريضان جلدی سير چندان خوب نيست.سیر دارای گلوكوزيد، مقدار زياد سولفور ها ، ويتامين C وغيره ميباشد

چون راجع به افعال و خواص سير در كتب يونانی نوشته های بسياری است كه مختصری از آن مينويسم: سير رقيق كننده خون حافظ صحت و سلامت بدن، ضد امراض عصبانيت، رعشه، عرق النسا، نقرس، قاطع اخلاط، دافع اقسام كرم معده، سبب نيكوئی رنگ و رخسار، محرك قوه جنسی و دافع نفخ معده می باشد.

ترشی آچار آن تصفيه كننده حلق، مطبوخ آن با زيره و صنوبر جهت تقويه دندان خيلی مفيد است.هرگاه سير را با شير پخته و در روغن ماده گاوی بريان كنيد و عسل به آن افزود طور حلوا بسازيد اين حلوای مقوی قوه جنسی است مقدار خوراك آن روزانه دو قاشق است.

در مخزن الادويه نوشته اند: سير مريض فالج را علاج ميكند.باين ترتيب كه از يك دانه سير شروع و هر روز يكدانه ديگر به آن افزود كنند تا چهل (تنتل) رسد و از روز چهلم به بعد يك يك دانه كم ميشود تا دوباره به يك دانه برسد مريض شفا خواهد يافت به ترتيب فوق مريض سير ها را بلع مينمايد.

درمان نفس تنگی با سير:

از يك غوزه سير يكدانه آن را ريزه ريزه كنيد و با يكصد سی سی الكول 96 در بوتل انداخته هشت روز بگذاريد بعد از مدت موعود در موقع حمله نفس تنگی چند قطره آن را بالای يكپارچه انداخته و بو و رایحه آن تنفس شود.

معالجه برانشیت توسط سير:

از يك غوزه سير دو دانه آنرا ميده كرده بداخل يك گيلاس شير دوازده دقيقه جوش داده شود و داغ نوشيده شود.

معالجه روماتيزم با سير:

يك يك دانه سير را برای چند هفته از طرف صبح اگر خورده شود برای روماتيزم خيلی مفيد است. برنجاسف، بنفشه، تمسق، زيتون، سيب، كرفس، كلم، گزنه، گل گاوزبان نيز هريك جداگانه در تسكين روماتيزم رول دارد.

معالجه سياه سرفه با سير:

يك عدد سير را در 250 گرام آب 10 ساعت تركرده و از آب مذكور بعد از هر دو ساعت يك يك قاشق به مريض خورانده شود.

تداوی كرم با سير:

از يك غوزه سير يك تا سه دانه آن را پارچه نموده در يك گيلاس آب 15 دقيقه جوش داده از طرف صبح ناشتا نوشيده شود.طريقه دوم:200 ملی گرام سير ميده شده را با 400 گرام آب و 400 گرام بوره بقوام شربت آورده روزانه دو الی سه قاشق شوربا خوری خورده شود.همچنين خسته كدو با آب گرم، جوشانده برگ بيد، بيد مشك برای رفع كرم مفيد ثابت ميشود.

معالجه ميخك پا با سير:

از يك غوزه سير يك دانه آن را توسط خاكستر ديگدان يا تنور پخته گرماگرم بالای ميخك گذاشته شود. با پارچه ململ پيچانده شود، البته اين عمل دريك روز چند مرتبه تكرار ميشود تا آنكه ميخك زایل گردد.

مؤلف کتاب طلای خود رو

مرحوم حیات الله یوسفی

مرحوم حیات الله یوسفی

مولف کتاب طلای خود رو یا نباتات طبی افغانستان، مرحوم حیات الله یوسفی بنیان گذار و اولین استاد كورس دوا سازی در افغانستان، مؤسس موسسه مصنوعات كیمیاوی یوسفی و هم اولین شخصی كه پیشنهاد تاسیس فابریكه دوا سازی جنریك را در افغانستان نمود.