بهی

تاريخچه بهی:

در يونان قديم در جشن عروسی بهی تقسيم مينمودند، اولين قدميكه عروس بخانه داماد ميگذاشت بايد بهی ميخورد.

سقراط حكيم برای تب های شديد خوردن بهی را توصيه ميكرد.بهی بهی دانهديسقوريدس حكيم در قرن اول ميلادی بهی را برای معالجه اسهال و استفراغ بصورت ضماد يا جوشانده توصيه ميكرد.

در اوايل قرن 20 دوكتور (مارزد) بهی را برای تحريك اشتها، تقويت معده و كبد رفع دل بدی توصيه ميكرد.بهی سرشار از ويتامين های (A. B) دارای املاح آهكی و تانن است، برای اشخاصيكه ضايعات ريوی دارند فوق العاده مفيد است لذا برای مسلولين بيشتر توصيه ميشود.

بهی را قطعه قطعه در آب بجوشانيد يك جوشانده قوی بدست می آيد كه در عين حال كه قابض است در موارديكه عمل هضم نيز به زحمت صورت ميگرد مصرف ميشود.

درخت بهی

به مقدار وزن آب بهی بوره علاوه نموده بجوشانيد تا بقوام شربت آيد، خوردن آن در رفع ورم شديد امعا فوق العاده مفيد است.در نيم گيلاس آب بهی اگر دانه های كوبيده بهی اضافه گردد شيره ای بدست می آيد كه برای ورم سرمازدگی، سوختگی، تركش دست، بواسير های متورم استعمال ميشود.

شيره آن برای بسته كردن موها نيز بكار ميرود.اگر 30 گرام شكوفه تازه و يا خشك بهی را در يك ليتر آب دم داده به كسانيكه سرفه دارد داده شود معالجه ميشود.

اگر اين دم داده با عرق شكوفه نارنج مخلوط شود و به آنانيكه خواب ندارند داده شود بخواب عميق فرو ميروند.برای رفع چين خوردگی پوست رو بهی را كمی در عرق شگوفه نارنج تر نموده و به آن صورت خود را مالش دهيد.

چند عدد بهی را پارچه پارچه نموده در قدری آب جوش داده بعد به اندازه وزن آن بوره افزود گردد و دوباره جوش داده شود تا بقوام آيد اين مربای كه بدست می آيد خوردن آن برای ترشی خون خيلی مفيد است.

مربای بهی برای مسلولين و تمام كسانيكه به اختلالات ريوی مبتلا هستند و همچنين كسانيكه، به بيماريهای روده و يا بواسير مبتلا هستند فوق العاده مفيد است.

بهی دارای ويتامين (A) است، اين ويتامين مخصوص تجديد جوانی ميباشد همچنين ويتامين (B) در تعادل اعصاب نقش بزرگی را بازی ميكند.

اگر سه يا چهار عدد بهی را قطعه قطعه كنيد 20 الی 30 دقيقه در يك ليتر آب جوش دهيد، جوشاندهء ای كه بدست می آيد برای معده و روده ها فوق العاده مفيد است.

از آب بهی شربت مطبوع تهيه ميشود كه بعنوان مدوای اسهال اطفال بكار ميرود.

بهيدانه:

لعاب بهيدانه برای نرم كردن سينه و علاج سرفه مشهور است برعلاوه معده را نرم، سرفه خشك را آسان، خارش گلو را كم ميكند. حرارت معده و تب را تسكين داده سوزش دهن و زبان را درمان و قبضيت را برطرف ميكند.لعاب بهيدانه جهت آفتاب زدگی، رفع ضرر تابش آفتاب مفيد است شناوران اگر قبل از شنا وجود خود را به لعاب بهيدانه مالش دهند از شر آفتاب زده گی محفوظ می مانند. جويدن بهيدانه كندی دندان را رفع ميكند.

درخت بهی

مقدار خوراك بهيدانه 10 گرام و لعاب بهيدانه 50 گرام ميباشد.

بهيدانه را در فرانسوی (Pépin de coing) ميگويند از يكصد گرام بهيدانه 20 گرام لعاب خشك آن بدست می آيد.يك قاشق بهيدانه را دريك پياله آب تر نموده فردای آن را از صافه بگذرانيد آب غليظی كه بدست می آيد اگر بروی تركشهای دست و لب، پستان، سوختگی پوست چند روز متواتر مالش داده شود رفع ميشود.40

الی 50 گرام (تقريباً يك مشت) برگ تازه بهی را دريك ليتر آب جوش داده 20 الی 25 دقيقه دم دهيد و صاف كنيد بعد توسط بوره يا عسل شيرين سازيد، اگر از محلول فوق الی دو قاشق نوشيده شود برای بيخوابی عصبانيت و سرفه مفيد ثابت ميشود.

چهار گرام بهيدانه را بداخل 120 سی سی آب جوش كه سرد شده باشد انداخته آنقدر بهم زده شود كه مانند سفيدی تخم سفيد گردد اگر محلول مذكور در معالجه ترشحات سفيد خانم ها طور شست و شو ذريعه انژكسيون مخصوص بكار برده شود نتيجه مثبت ميدهد.

Pyrus cydonia vulgaris (L.)

Quince (En.)

Cognassier (coing) (Fr.)